ΡΗΞΗ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ-ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ

1 ελάχ χρόνος διαβασματός

Η ρήξη αχιλλείου τένοντα προκύπτει συνήθως σαν ένας τραυµατισµός επιτάχυνσης, για παράδειγµα µετά από γερό πάτηµα ή άλµα. Γενικώς, οι ασθενείς αναφέρουν αίσθηµα ανάλογο «κλοτσιάς» πίσω από τον αστράγαλο.

Η θεραπευτική αντιµετώπιση διακρίνεται στη χειρουργική ή µη χειρουργική. Ο µη χειρουργικός χειρισµός περιλαµβάνει περιορισµό του άκρου µέσα σε γύψο για 8 εβδοµάδες µε το πόδι να «βλέπει» προς τα κάτω. Ορισµένοι χειρουργοί πιστεύουν ότι µια επέµβαση στον τένοντα άµεσα είναι ευεργετική. Ο χειρουργικός χειρισµός παρέχει µικρότερη πιθανότητα υποτροπής (επανα-ρήξης του τένοντα) στο µέλλον αλλά παρουσιάζει ανεπιθύµητες αιµορραγίες και µολύνσεις.

∆εν είναι έκπληξη αθλητές να τραυµατίζουν τον Αχίλλειό τους. Οι περισσότερες περιπτώσεις ρήξη του Αχιλλείου τένοντα προκαλούνται από τραυµατισµό, σε ηλικίες περίπου 30 ετών, µε 20πλάσια µεγαλύτερη συχνότητα στους άντρες. Λήψη κάποιων αντιβιοτικών, ενέσεις στεροειδών, αυξηµένος φόρτος προπόνησης είναι επιβαρυντικοί παράγοντες για έναν τέτοιο τραυµατισµό. Η επάνοδος ενός αθλητή στην αγωνιστική δράση εξαρτάται από την επιτυχία των θεραπευτικών χειρισµών και τη διάθεση του για φυσικοθεραπεία.

Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο ισχυρότερος τένοντας του ανθρώπινου σώµατος. Είναι ένας ταινιοειδής ανατοµικός σχηµατισµός που περιέχει σε µεγάλη αναλογία ίνες κολλαγόνου και προκύπτει από τη συνένωση των τενόντων του δικεφάλου γαστροκνηµίου και καταφύεται στο κύρτωµα της φτέρνας.

Προκειµένου να αποφύγουµε τη ρήξη του Αχίλλειου τένοντα θα πρέπει πριν από κάθε φυσική δραστηριότητα, να προηγούνται διατατικές κινήσεις του τένοντα και µυών που προαναφέρθηκαν (κυρίως του γαστροκνηµίου µυός). Οι διατατικές ασκήσεις πρέπει να γίνονται αργά και προσεκτικά χωρίς να αναπηδούµε, µέχρι να αισθανθούµε ένα τράβηγµα κατά µήκος του τένοντα και των µυών, χωρίς να νιώσουµε πόνο.

Η σύνταξη ενός µελετηµένου και βασισµένου σε ενδείξεις πρωτοκόλλου αποκατάστασης της ρήξης του Αχίλλειου τένοντα, είναι µείζονος σηµασίας για την ασφαλή και άµεση κινητοποίηση του ασθενούς.

Άλλωστε η πρόληψη αποτελεί την καλύτερη θεραπεία και µας εξασφα- λίζει τη διατήρηση της υγείας και της φυσικής µας κατάστασης.

 

Ιωάννης Λιτσιούλης

Φυσικοθεραπευτής- Εκπαιδευτικός

Απόφοιτος Α.Τ.Ε.Ι.Θ

Ετικέτες

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *